NERİMAN HİKMET Biyografisi

Neriman Hikmet kimdir?

 

 

NERİMAN HİKMET (Öztekin) 22 Aralık 1912 - 31 Ekim 1987

 

NERİMAN HİKMET : BİR GAZETECİ-ŞAİRİN YILLARA YAYILAN EMEĞİ / Ahmet Özer

 

Doğrusu, son on yıldır (yazının tarihi: 21 Eylül 2008) yazdıklarına olduğu kadar üzerine yazılanlara da büyük bir merakla eğildiğim, yitip gitmiş bir değerimizin yıllara yayılan emeğini gün yüzüne çıkarmanın amansız yarışındayım.

Bu emeğin sahibi, 22 Aralık 1912’de İstanbul’da doğmuş, 31 Ekim 1987’de yine aynı kentte ölmüş bir hanımefendiydi. Adı Neriman Hikmet’ti. O; bir yazar, bir şair, bir araştırmacıydı.
İlerde “Öztekin”i soyadı olarak alacak Neriman Hikmet’i; kim bilir, kim tanırdı?

Toplumsal tarihimizde insanın içini yakan onca olayın sıcaklığı sürerken, edebiyatın tozlu sayfalarında kalmış bir değeri, yıllar sonra kim, hangi koşullarda gündeme getirebilirdi?
Zaman, insana çok şeyler gösterecek; bir yoğun emek, bir yerlerden fışkırıp birilerine ulaşacaktı.

Dilerseniz onun özgeçmişinde bir ufuk turu yapalım:
İstasyon memuru Hikmet Bey'in kızı olan Neriman Hikmet, annesini küçük yaşlarda kaybeder; ilkokulu Hereke'de, orta­okulu Erenköy Kız Lisesi'nde, liseyi İstanbul İstiklal Lisesi'nde okuduktan sonra İÜ Hukuk, İktisat ve Felsefe bölümlerine belir­li sürelerle devam eder; ancak hiçbirini tamamlayamaz.

Haber, İstiklal, Vatan, Tanin, İkdam, Son Telgraf, Son Saat, Tan, Şe­hir, Meram (Konya, 1950), Ankara Telgraf gibi çok sayıda gazetede çalışan Neriman Hikmet, kimi yazıları nedeniyle tutuklanır. 1968'de emekli olan Neriman Hikmet’in başından herhangi bir evlilik geçmez.

İlk şiirleri 1937–38 yıllarında Servetifünun dergisinde yayımlanan Neriman Hikmet, bir arkadaşı ile Doğuş (1936) dergisini ve on beş günlük gazete Yeni Edebiyat (11 sayı, 1937)’ı çıkarır.
Şiirlerinden çok gazeteciliği ve sola yakın görüşleriyle tanınan Neriman Hikmet, gazeteci-romancı Suat Derviş'in yakın dostluğunu kazanır.

İlk şiir kitabı 1932’de yayımlanır: “Konya Yolunda Tahassüsler”. Bunu, 1935’te bir başka şiir kitabı “Tren” izler.
1944’te yayımlanan ilk ve tek romanı, “Köyün Dulları” dır.
“Gazetelerin Yazmadığı, Partilerin Konuşmadığı Hakikatlar”, 1948’de okurla buluşur.

“Ankara Kabristanında Açan Güller” Ankara’nın değişik mezarlıklarında yaptığı araştırmanın bir toplamı olur.
1975 tarihli “Mevlana: Bilimsel Gerçekçilik Açı­sından Varoluş Felsefesi” adlı yapıtı ünlü düşünür Mevlana ve felsefesi üzerine oluşturulan bilimsel bir araştırma özelliği taşır.

Neriman Hikmet’e; Liz Behmoaras’ın “Efsane Bir Kadın Suat Derviş”inde, Sadun Aren’in “Puslu Camın Ardında” adını taşıyan anılarında, Nusret Kemal Otyam’ın “Güneş ve Gölge”sinde, Hasan İzzettin Dinamo’nun “TKP Aydınlar ve Anılar” ında rastlarız.
Hepsinde elbirliği edilmişçesine güngörmüş, yazına meraklı, şiirin ardından koşan, yaşama sımsıkı bağlı, sevdikleri için özveride bulunmayı görev bilen bir İstanbul hanımefendisi yansıtılır.
Neriman Hikmet’in, “Tren” adlı yapıtında yer alan, “Bunu çok beğenen hocam Daniş Remzi’ye” sözleriyle armağan ettiği “Izdırap Şarhoşu” adlı şiirine bakalım:

“Hiçbir şey düşünmeden dalarım derin, derin / Yüzüme harelenir renkleri her kederin/İşte bu daldığım an ben hiçbir şeyim, boşum /./ Ruhumda sonsuz sükûn, kafamda fırtına var/Bu iki varlık beni harap eder, hırpalar/Ben hiçbir şey düşünmem, ıztırapla sarhoşum…”

Onunla ilgili geniş bir araştırmamın, kesintili olsa da 47 yıldır Trabzon’da yayımlanan Kıyı Kültür ve Sanat Dergisi’nin Kasım-Aralık 2008 tarihli 205. sayısında yer alacağını* duyurur; anısına saygılar sunarım.

//:: www.ahmetozer61.blogcu.com

(*) Ahmet Özer'in bu kapsamlı yazısı ("Bir Seçkin Değerimiz: Gazeteci-Romancı-Şair Neriman Hikmet" başlığıyla), şu kitabında da yer almaktadır: Ağızda Dilleri Gördüm, İsim Y., 2012